محمد کاظمی
چکیده
طراحی موزه، فرآیند چندبعدی و ترکیبی است و رشتهها و مراحل مختلف را در بر میگیرد. تقریباً از دهه 1930 میلادی از داستانسرایی در فرآیند طراحی معماری موزهها برای انتقال معانی و ارتباط نزدیک با جهان و انسان استفاده شده است. داستانسرایی نوشتاری، کلامی، بصری و فضایی روشهای مختلف برای ارتباط بر قرار کردن موزهها با بازدیدکنندگان ...
بیشتر
طراحی موزه، فرآیند چندبعدی و ترکیبی است و رشتهها و مراحل مختلف را در بر میگیرد. تقریباً از دهه 1930 میلادی از داستانسرایی در فرآیند طراحی معماری موزهها برای انتقال معانی و ارتباط نزدیک با جهان و انسان استفاده شده است. داستانسرایی نوشتاری، کلامی، بصری و فضایی روشهای مختلف برای ارتباط بر قرار کردن موزهها با بازدیدکنندگان خود هستند. در این مقاله این روشها معرفی شدهاند. همچنین نقش آن‌ها در فرآیند طراحی معماری موزه در سطوح مختلف بررسی شده است. برای این موضوع از مفاهیم و تفاسیر در زمینههای مختلف همچون فلسفه، زبانشناسی، هرمنوتیک، جغرافیای انسانی، نظریه روایت، روانشناسی، نظریه معماری و موزهشناسی استفاده شده است. همچنین مرور ادبیات از منابع مرتبط، مشاهدات و تجربههای شخصی و ارزیابی نمونههای موردی برای تکمیل بحث بکار رفتهاند. موزه ملی دریانوردی استرالیا (روایت غیرخطی) و موزه تاریخ هنگکنگ (روایت خطی) به‌عنوان نمونههای موردی ازلحاظ خط داستان، مفاهیم، ایدهها و مصنوعات اصلی به‌طور کامل ارزیابی شدهاند. دستاوردها نشان میدهند که در روش خطی نسبت به روش غیرخطی به‌صرف زمان و تمرکز بیشتر برای درک روایت کلان نیاز است. در روش خطی، طی مراحل مختلف و توجه به خط سیر آن‌ها اجباری اما در روش غیرخطی اختیاری است. در روش خطی یک روایت کلان وجود دارد اما در روش غیرخطی هر زمینه میتواند به‌طور مستقل عمل کند. بر این اساس، معماری موزه میتواند از طریق فعالیتهای کلامی تا فضایی و فعالیتهای شناختی تا تجربه مجسم، محیط جذاب برای تجربه عملی و انتقال معانی ایجاد کند.
